Mond zu berühren

4. Gedichte

I Prelude (Ouverture)

II Homage to the Square at Night
Michelangelo Buonarroti (1475-1564)
O nott', o dolce tempo, benché nero
O nott', o dolce tempo, benché nero,
[Con pace ogn' opra sempr' al fin assalta,
Ben ved' e ben intende, chi t' esalta,
E chi t' honor', ha l'intellett' intero.]

Tu mozzi e tronchi ogni stanco pensiero,
[Che l' humid' ombra ed ogni quiet' appalta,]
E dall' infima parte alla più alta
In sogno spesso parti, ov' ire spero.

O ombra del morir, per cui si ferma
Ogni miseria, a l'alma, al cor nemica,
[Ultimo delli aflitti e buon rimedio,

Tu rendi sana nostra carn' inferma,
Rasciugh' i pianti e posi ogni fatica
E furi a chi ben vive ogn' ira e tedio.]

III Warm-Near
E.E. Cummings (1894-1962)
yes is a pleasant country
yes is a pleasant country:
[if's wintry
(my lovely)
let's open the year]

both is the very weather
[(not either)
my treasure,
when violets appear]

love is a deeper season
than reason;
[my sweet one
(and april's where we're)]

IV Pompeian
Sappho (7. Jahrhundert v. Chr.)
Fragment PLF 94
[ – – – – – – – – ]
τεθνάκην δ᾽ ἀδόλως θέλω·
  ἄ με ψισδομένα κατελίμπανεν

πόλλα, καὶ τόδ᾽ ἔειπ[ – – ]
῾ὤιμ᾽ ὠς δεῖνα πεπ[ – ]αμεν·
  Ψάπφ᾽, ἦ μάν σ᾽ ἀέκοισ᾽ ἀπυλιμπάνω.᾽

τὰν δ᾽ ἔγω τάδ᾽ ἀμειβόμαν·
῾χαίροισ᾽ ἔρχεο κἄμεθεν
  μέμναισ᾽, οἶσθα γάρ, ὤσε πεδήπομεν;

αἰ δὲ μή, ἀλλά σ᾽ ἔγω θέλω
ὄμναισαι [ – – – ]εαι,
  ὄσ[ – – – – ] καὶ κάλ᾽ ἐπάσχομεν·

<...>

καὶ στρώμν[ – – ]πὶ μολθάκαν
ἀπάλαν παρ[ – – – ]ων
  ἐξίης πόθ[ – – – – – ]νίδων

<...>

οὐκ ἄλσος [ – – – ]αρος
[ – – – – – – ] ψόφος
  [ – – – – – – – – ]ιδιαι

[...]

V Blue Reminding
Nelly Sachs (1891-1970)
Wer von der Erde kommt Mond zu berühren
Wer
von der Erde kommt
Mond zu berühren
[oder
anderes Himmelsmineral das blüht — ]

angeschossen
von Erinnerung
wird er hoch springen
vom explodierenden Sehnsuchtsstoff
[denn
aus bemalter Erdennacht
aufgeflügelt sind seine Gebete]

aus täglichen Vernichtungen
suchend die inneren Augenstraßen.
Krater und Trockenmeere
erfüllt von Tränen
durch sternige Stationen reisend
auf der Fahrt ins Staublose.
[Überall die Erde
baut an ihren Heimwehkolonien.
Nicht zu landen
auf den Ozeanen des süchtigen Blutes
nur zu wiegen sich
im Rhythmus des unverwundeten
Ewigkeitszeichens:
                              Leben — Tod — ]